Δείτε παρακάτω κάποιες πληροφορίες για τα επινεφρίδια και τις παθήσεις τους:
Τα επινεφρίδια είναι ενδοκρινείς αδένες που βρίσκονται πάνω από τα νεφρά. Αποτελούνται από το φλοιό, στον οποίο παράγονται η κορτιζόλη, η αλδοστερόνη, η θειική δεϋδροεπιανδροστερόνη (DHEA-S), κ.ά., καθώς και από το μυελό, στον οποίο παράγονται η επινεφρίνη (αδρεναλίνη), η νορεπινεφρίνη (νοραδρεναλίνη), και η ντοπαμίνη. Ειδικά η κορτιζόλη είναι εξαιρετικά σημαντική και απαραίτητη για τη ζωή καθώς είναι η ορμόνη του στρες, αλλά και όλες οι άλλες ορμόνες έχουν σημαντική λειτουργία για τον οργανισμό.
Υπάρχουν πολλές διαφορετικές παθήσεις των επινεφριδίων, όπως:
Επινεφριδιακή ανεπάρκεια. Μπορεί να προκληθεί από αυτοάνοση νόσο (νόσος Addison), γενετική νόσο (π.χ. συγγενής επινεφριδιακή υπερπλασία, συγγενής επινεφριδιακή υποπλασία, αδρενολευκοδυστροφία, κ.ά.), λοίμωξη (π.χ. φυματίωση, γονόρροια, κ.ά.), αιμορραγία, καρκίνους, χειρουργική αφαίρεση, υποφυσιακή ανεπάρκεια, μακροχρόνια χρήση κορτικοστεροειδών, κλπ.
Συγγενείς επινεφριδιακές υπερπλασίες διαφόρων τύπων.
Σύνδρομο Cushing. Πρόκειται για υπερπαραγωγή κορτιζόλης, η οποία μπορεί να προκληθεί από καλοήθη ή κακοήθη όγκο στα επινεφρίδια, γενετικές παθήσεις, κλπ.
Πρωτοπαθής Υπεραλδοστερονισμός (Σύνδρομο Cohn). Πρόκειται για υπερπαραγωγή αλδοστερόνης, η οποία προκαλεί υπέρταση ή/και υποκαλιαιμία, ενώ μπορεί να προκληθεί από έναν ή πολλαπλούς όγκους στα επινεφρίδια ή από αμφοτερόπλευρη υπερπλασία, γενετικές παθήσεις, κ.ά.
Φαιοχρωμοκύττωμα. Πρόκειται για όγκο του μυελού των επινεφριδίων ο οποίος υπερπαράγει επινεφρίνη, νορεπινεφρίνη, ή ντοπαμίνη, και μπορεί να προκαλέσει υπέρταση, ταχυκαρδία, πονοκέφαλο, τρόμο, κρίσεις πανικού, ενώ τα συμπτώματα μπορεί να είναι επεισοδιακά ή συνεχή.
Λοιποί καλοήθεις όγκοι επινεφριδίων, οι οποίοι μπορεί να παράγουν ή να μην παράγουν ορμόνες.
Καρκίνος επινεφριδίων (μπορεί να παράγει ή να μην παράγει ορμόνες).
Άλλες σπάνιες παθήσεις των επινεφριδίων.
Η διάγνωση των παθήσεων των επινεφριδίων πολλές φορές απαιτεί εκτενή εργαστηριακό έλεγχο, αρκετές φορές με δυναμικές ενδοκρινικές δοκιμασίες, απεικονιστικές εξετάσεις, ή/και επεμβατικές ακτινολογικές εξετάσεις. Η θεραπεία μπορεί επίσης να είναι πολύπλοκη, και να απαιτεί φαρμακοθεραπεία, χειρουργική αντιμετώπιση, ή συνδυασμό χειρουργείου και συγκεκριμένης προεγχειρητικής ή/και μετεγχειρητικής φαρμακοθεραπείας, ανάλογα με την πάθηση. Είναι απαραίτητο η διερεύνηση της πάθησης και ο συντονισμός της θεραπείας, να πραγματοποιείται από έμπειρο ειδικό ενδοκρινολόγο, ενώ σε κάποιες παθήσεις απαιτείται συνεργασία με ειδικούς ιατρούς άλλων ειδικοτήτων όπως χειρουργό, επεμβατικό ακτινολόγο, κλπ.